من اول ما شفتها
من اول ما كلمتها
كانت بتقول من وقتها
انت الحنان انت الامان
انت الدنيا الكبيره
انت الدنيا السعيده
كنت فين من زمان
كنت بدور على الامان
كنت بحلم القى فارس الاحلام
ويطير بيا لدنيا احلام
ونعيش فيها لوحدينا
بعيد عن الناس عن الخوف
قالت كل كلمه حلوه
رسمت كل غنوه و غنوه
راحت بعدها
تاهت بعدها
وسط الزحام
وسط الناس مع الايام
ياريت ترجع تانى
ترجعلى قلبى واحلامى
خدت فرحى و منامى
خدت قلبى و احلامى
ياريت تدلونى عليها
فين القيها
امتى اعود بيها
لدنيا الاحلام
لدنيا الامان